Ece Nur Sönmez

İmkânsızsın, biliyorum. Sen ve ben. Biz. Biz olamayız seninle. Bunu da biliyorum. Sana karşı bu hissettiklerim o kadar tuhaf ki anlayamıyorum. Seni sürekli yanımda istiyorum. Gözlerinin içine bakmak istiyorum. Gözlerinde kaybolmak, gülüşünde yok olmak istiyorum. Senin gözlerin kimsenin gözlerine benzemiyor. Yemyeşil. O kadar güzeller ki. Sen o kadar güzelsin ki. Yüreğin, sesin, kendin. Seni sen yapan her şey benim için paha biçilemez. Biliyorum imkânsız bir hayale kapıldım. O da senin beni sevmen. Hiç olmayacak, bunu da biliyorum. Hatta kimseye anlatamıyorum. Anlatsam yapma etme diyecekler. Kapılma diyecekler. Haklılar da. Kapılmışım. Sana kapıldım. Sesine, gülüşüne, varlığına. Ah be. Korkuyorum, anlayacaksın diye. Anlamanı istemiyorum. Çünkü korkuyorum seni sevmekten. Sevmekten de alıkoyamıyorum ki kendimi. Bir anda kendimi seni düşünürken buluyorum. Rüyamda, hayalimde, aklımda, fikrimde sadece sen varsın. O kadar zor ki. Belki bunu bilsen bana çok kızardın. Hatta yüzüme bile bakmazdın. Kalbim seni görünce öyle atıyor ki kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissediyorum. Bir yanım sevme derken diğer yanım sev, âşık ol diyor. Bunu anlatmak bir hayli zor. Kendimi kapatmıştım aşka, sevmeye. Bir anda karşıma çıktın, gözlerin bitirdi beni.  Kalbimde yeşeren çiçeklerin sebebi sensin, sadece sen. Aşka inanmayan, mutlu olamayan ben bir tek seninle, hayalinle mutlu olabiliyorum. O yemyeşil gözlerin aklımdan çıkmıyor. O gözlere bir kere bakmam bile yetti. Biliyorum, sen bana bakmazsın. Elimde değil, kontrol edemiyorum.  Varlığın yetiyor. Sen olman yetiyor. Seni sevmek, ah seni sevmek… Yalnız, kimsesiz, kayb ve berbatım. Gözlerim seni arıyor durmadan. Omzuna koyayım kafamı naçizane tüm dertlerim akıp gitsin dalgalarla. Elimi kalbine koyayım, heyecandan ellerim terlesin. Kokuna sarılayım can bulayım. Kokunu içime çekmek istiyorum. Sadece bana ait olsun kokun, sesin. Sesini bir tek ben duyayım, ismini ben zikredeyim. Sesin hapsolsa. Sadece ben duysam. Seni gördüğümde zaman duruyor sadece sen ve sana derbeder ben. Sadece sen. Ben seninle var oluyorum. Yalnız sen, kokun, sesin. Sensizlikten üşüyorum. Kalbim, ruhum, benliğim üşüyor.