Baran Aksan

Sen beni bilmezsin ben uzak yerlerden gelirim

Soğuk günlerin en büyük bozgunu olur bu akşamlar

Anlamam bilmem, bu benimdir sümbülüm

Soğuk sıcak değil ama hep elime gördüğüm 



Tanrıya seni anlattım düşlerimde, düşlerimden düşüyordun

Seni bahşettim tanrıma emanet bedenlerde

Şimdi kim bilir nerede, nereyi öpüyor zaman

Zaman zaman uzarken geceler başımdan üşüşmez 

Sevgin soğuktur beni üşütür 

Bir eylül akşamı bedenimde görürsün 

Soğuk kış günlerinden kalma bir mesel

seni dağıtır

gülüp geçersin 

anlarsın sonunda 

Soğuk kış günlerinde kalbine vuran ayaz

Nedir aslında, 

Nedendir senin kalbinde akşamları ayazlıdır az 

Biraz gözlerini seviyorum, elbet çıkacağım gözünün içinden 

Ama canının içinden çıkmasam n'olur 



Az sigara içiyorum öğle vakti kafama vururken güneş

Senin gözlerin midir göklerde parlayan akşamları 

Yollarıma vurunca batmayan mazisi karanlığın 

Ellerindir yollarda beni kollayan 

Dahası saçların senin, karanlık bakışların 

Sönmeyen ruhum senle daha çok alev alsın 

Sen benim hem sonum

Hem de başımsın...