Fedâî

Ateşe dudak sürdün duman küstü efendim 

Hicranını çektimde zaman küstü efendim



Gidenler döner dedin, dönenler gitmez dedin 

Lakin kader hükmüne devran küstü efendim



Vuslat ile ayrılık aynıdır terazide 

Şu öğüdü verince mizan küstü efendim



Gel tenhaya gidelim seni öperim dedin 

Dudağından utandı mekan küstü efendim



Gözlerim ırmak dedin, kana kana iç dedin 

Bir yudumcuk içince ceylan küstü efendim



Ellerin aşkı tutar, sensin aşkın yiğidi 

Sırtın yere değince meydan küstü efendim



Madem ki müslümansın, biraz merhamet eyle 

Cilvenin günahına şeytan küstü efendim



Namazı sana kıldım, secdegâhımdır yüzün 

Bana Allah oldunda iman küstü efendim



Aşkını neşr eyledim, lügatım dize geldi 

Belagat firar etti, destan küstü efendim



Gece koynuma geldin, hemencik soydum seni 

Sen kendin çıkartınca fistan küstü efendim



Aşkın ki cemaattir Fedâî şeyhlik eder 

Beni şeyhin edince ihvan küstü efendim