Alperen Kalıp

Kum rengi tentedendir çöl giysilerim.
Güneşin altında ölmelik.
Nerede görsem bilirim, 
nasıl serin bir gölgelik bu seraplar.
Kaybolmuş tüm o kayan yıldızlar.
Ufukta bir boşluk.
Ne yön kalmış ne Demir Kazık.
Yok mudur,
Denizlerin üstünde yaşamış bir Kaptan balık?
Hani dese ki, 
‘’İşte burası, kum kıyı göründü, 
varılacak varıldı!’’
Nasıl olsa ölüm bitirecek bu kumdan çölü.
Sonsuzluğu yarışamaz sonluluğumla.
Ben yoksam bitmiştir, bütün sonsuz sanılan sonsuzluk.