Gül Ünal

belki paralel sokaklardan geçiyoruzdur aynı anda,
farklı zamanlarda aynı ağacın yaprağı
düşmüştür belki ayak uçlarına.
sonbaharın kırmızısı aklıma seni getiriyor,
ilkbaharın yeşili de öyle
ya da denizlerin sesi…
karanlıktaki sokak lambası bile hatırlatıyor seni bana

karşılaştığımız yerlere senden bir şey bırakıyorum.
görüntü mü dersin buna, bir fotoğraf karesi mi yoksa?
adımladıkça kaldırımları beliriyorsun yanı başımda.
gitmeden önce son defa hoşça kal demek zor mu sana?

biliyorum, ruhunu burada bırakmaya niyetin yok
duvarlar arkasında kalmak istiyorsan sebebin çok.
yapma diyemem, kalamam gözlerinde
ne kadar götürsen de beni eski benliğime