Ezgi Eylem Kıyık

Bir kadın duruyor karşımda
Yansıması yüzümde. 
O bana bakıyor ben ona
Yüzünde bir gülümseme,
Yarım çalan bir gülüş
Bir kadın duruyor karşımda
Göz altları mor, gözleri umarsız
Büsbütün dünyayı anımsatıyor bana
Yorgun, bitkin, amaçsız bir o kadar arsız
Elini kaldırıyor elimi kaldırıyorum
Uzun uzun bakıyoruz birbirimize 
Sanki dünya ikimize kadarmışcasına
Saklıyoruz ondan bundan
Bir ifrit duruyor karşımda 
Fıldır fıldır bakıyor gözleri
İnanamıyorum önce
Bakakalıyorum 
Ama taşlar yerine oturuyor düşündükçe.