Vahab Boyraz

Ucuzlaştırıyorum derdimi satabilmek için;
olan : ayık yorgunluğu. 
Gerisi kümeste ilk tavuk görüşüm kadar gerçek ve berrak
Hayaletim bir iskelet kadar bulaşıcı
Saçılıyor her bir yana
Her benzerlik bir kafiye
Her kafiye bir ölüm
Haberciliği kendine görev edinmiş bir kuzgun da yok artık
Ve kum göreni deniz sanıyoruz, 
sel götüreni ibrik 
“Kalbinin götürdüğü yere git“
Peki benim kabrim neresi
Bileyim ki ordaki iskeleye mayın döşeyeyim
Off !! 
Yine deniz yine saltanat
Yine yüzememenin aziz ve çürüten derinliği.
Noktanın tek geçerli işaret olmasından belki de,
 hiçbir şeyin bir virgül arasına sığamaması.
Bir insanı sevmek bu kadar zor da
Bir insanı sevmemek bu kadar kolay mı?