Ekrem Müftüoğlu

gonca güllerin güzel kalan bir anısı hatıramda
zerre fikrim yok zira bu sefer senin varoluşunda
bilmek için niyet etmek gerekir elbet bilirsiniz
oysa memnunum cehaletin bu engin huzurunda
budur gereken zamanın derinliklerinde aranışın
algılamadan aslını gülüşecek goncaların hatırasında

saat gecenin beşi gün aymakla aymamak arasında
saat gecenin beşi güneş de benimle dalar uykusuna
sanırsın ki cehaletin kibri kaplar bütün yürekleri
tanırsın ki bu kibrin haklı bir yanı da yok değil muhtevasında

ve nihayet öğrendik, bu sırrını hayatın
cahil diye yaftaladıklarımız allameymiş bir önceki yaşamlarında
ve nihayet öğrenmişler, bu sırrını hayatın
cahil diye yaftalanmak ferah bir ağustos sabahıymış 
illallah ettiğinde aklın

ve nihayet öğreneceğiz
bir sonraki yokmuş yaşamın, ahiretten başka
ve nihayet öğreneksiniz
faydasızmış ey alimler, hepinizin pişmanlığı

mahşerde deneyelim şansımızı, belki buluşuruz