Ayşenur Çalışkan

Tanrı bile altı günde yarattı tüm oluşu.

Ben kabullenemedim tam tamına yirmi beş yıl olanı.

Oluşu kabul etmek, içermek tümüyle içine girmek ne kadar zaman almalı?

Geçip giden varlığı uzamda zamanla harmanlamak kimin fikriydi bütün bunlar.

Altı üstü yedi sözcük yetti bütün oluşumu mahvetmeye.

Birlikte varolan oluşlar için bir kabulleniş belki ayrılık; yalnızlığı.

Kabulleniş yalnızlığı.

Oluşun o naif ve soğuk tek başınalığı,

Yitirmekte belki geçmiş olanı.

Ama gebeydi her zaman geleceğe.

Belki de devinip duruyoruz,

Bir çift öküz boynuzu üstünde.

Bütün bu oluşlar, yalnız bir çift boynuzun girdabında sonsuz zaman çizgisinde bekler.

En sonunda gelip kapımı çalacak olanı;

Baldıranın o dayanılmaz termodinamikten arınmış ısısını… 

Kim anlatacak şimdi o mermerden taşlara, Ölümün güzelliği bir başkaldırıydı.

Bir mermerin oluşundan farklı mıdır altında yatan?

Zaman ve uzamın dışında.

Ölümün kolları arasında oluşum altı gündür.

6 saat 13 dakika ve tam tamına 23 saniye sürdü,

Zamansal ve uzamsal olarak kabulleniş yalnızlığı.