Alper Kaynaroluk

Kaburgamdan bir çalgı yapar Azrail,

Telleri kalbimden, gövdesi kanun elinden

Çalar fısıltı ve inilti dolu nağmelerini

Öldüysem niçin ciğerime dolmakta hava?

Nefesler niye nefeslerle harman?



Kaburgam, gidilecek yollardan, noktalardan,

Şehrin ten kokusundan ibaretti gecede

Gözlerime çöreklenen sağnaksa bekledi

Gam hamalı buluttan biraz umut almak için



Bir açılıp, bir kapandı kalple yüklü sandık.

Doğum ile ölüm sevişti kozmik saatler boyu 

Suya küsmüş şehirdi işvesini gösteren,

Açmış kollarında kanayan hasret çiçeğiyle.



Kıvılcımlar istila eder şehrin dört yanını,

Vaveylâ kopmaktadır kalbimin başucunda.

Gün ve gece ergiyik bir andadır şimdi,

Tükenen sevdanın son nefesinde…